کربوکسی تراپی (CARBOXY THERAPY) چیست؟
کربوکسی نام علمی گاز دی اکسید کربن ( CO2) بوده و در کربوکسی تراپی از تزریق گاز C02 به منظور ایجاد جوانسازی، کاستن ازچروک ها، کاستن از ترک های پوستی وکاهش سلولهای چربی یا سلولیت ها استفاده میشود. تاریخچه این درمان به 70 سال قبل می گردد. برای اولین باردرفرانسه برای گرفتگی عروقی (رگ ها) استفاده شد. برای زیبایی درایتالیا درسال 2000 ازآن بهره گرفتند. درحال حاضربه طور گسترده ای درآمریکای شمالی وجنوبی واروپا برای زیبایی استفاده می شود.
مکانیسم اثر:
به طور کلی وجود گاز C02 درهربافتی باعث تحریک افزایش جریان خون، ایجاد مویرگ های جدید وافزایش بازسازی وتولید بیشتر تارهای کلاژن والاستین درهمان محل می شود. برخی ازاثرات آن مثلاً بربیماری پسوریازیس هنوز ناشناخته بوده و ممکن است باگذشت زمان مکانیسم های سلولی ومولکولی این درمان بیشتر آشکار شود.
پس از تزریق دربافت چربی ابتدا با ایجاد آسیب ناشی ازفشار و ضربه ،سلول های چربی را شکننده کرده وبعد باافزایش جریان خون در رگها، باعث افزایش اکسیژن در محل ودفع بهتر چربی می شود. البته این گاز برای سلول های چربی مستقیما سمی و کشنده بوده وباعث تخریب آنها می شود.
به طور علمی تر: 2 اتفاق دراثروجود گاز C02 در بدن می افتد. 1- افزایش غلظت گاز درجریان خون باعث گشادشدن رگ وافزایش جریان خون خواهد شد. 2- در ریه ها یک اتفاق به نام اثرBOHR رخ داده وتفاوت غلظت گاز C02 دریک طرف غشاء سلولی و هموگلوبین باعث تبادل این گاز با اکسیژن می شود. در محل تزریق وجود گاز C02 باعث تشکیل رگ های کوچک خونی و افزایش اکسیژن شده و هر 2 مورد باعث تجزیه چربی ها ناشی از اکسیده شدن می شود. ( OXIDATIVE LIPO LYSIS) . درضمن افزایش فشار بافتی ناشی از حضور C02 باعث یک سلسله فعالیت ها به شکل آبشاری شده که نتیجه آنها تجزیه چربی خواهد بود. درسایر موارد نیز افزایش جریان خون و تشکیل مویرگ های جدید منجر به تولید سلول ها وتارهای کلاژن والاستین وجوانسازی در محل تزریق خواهد شد. بدیهی است که این روش نیز مانند سایر روشهای زیبایی دارای نواقصی بوده وبه طور کلی یک مشکل را کاملاً برطرف نکرده ولی باعث بهبود چشمگیر مشکل شده وباتوجه به پاسخگویی متغیربین افراد مختلف که دلیل آن ژنتیکی می باشد، نتایج گوناگونی نیز مشاهده می شود.
درحالت استراحت ريه های هرفردبصورت طبيعی 250cc/min اكسين جذب كرده و 200cc/min دي اكسدكربن دفع مينمايد و در حالت استرس اين اعدادبه ترتيب به 5000 – 4000 cc/minجذب اكسيژن و 4500-4000cc/min دي اكسيدكربن می رسد.
نكته : كربوكسی تراپی با بكارگيری اعداد استاندارد فوق منجر به اختلال در PH خون و هيپركاپنی واسيدوزتنفسی واختلال درعملكردقلبي عروقی و كليوی نميگردد .
CO2 ماده ای non – embolic ميباشد .
انديكاسيونها = موارد مصرف :
1. اسكارهاي اخيرناشي ازسوختگي، آكنه، جراحي scars
2. خطوط ترك ناشی ازكشش stretch marks ( striae )
3. پسوريازيس psoriasis
4. پديده ی رينولد raynaud’s phenomenon
5. زخمهای عروقی vascular ( arterial )
6. بيماری های ايسكميك اندام تحتانی ( موثر بر metarterioles , arterioles , precapillary sphincters )
7. لنف ادم وبيماری های لنفاتيك lymphoedema
8. سلوليت cellulite skin appearance ( orange peel )
9. توده هاي چربي موضعي localized fat
10. چروك های صورت facial wrinkles
11. چروك های كنارودور چشم & crow feet eye wrinkles
12. تيرگي دورچشم eye dark cycle
13. شل شدگي وافتادگي پوست skin laxity
14. ريزش مو hair loss
15. بيماری های erectile بدليل مسايل عروقي ريز micro angiopathy
16. جوانسازی پشت دست، دكلته، گردن
17. برطرف كردن خطوط ريزدوردهان و خط خنده (nasolabial)
18. قبل و بعد ازليپوساكشن
19. كاهش درد واسپاسم عضله درپزشكي ورزشي
كنتراانديكاسيونها = موارد منع مصرف :
1.بيماری های قلبی :
نارسايي شديد قلبی، نارسايي احتقاني قلب، بيماری مادرزادی قلبی، سكته قلبی اخير، آنژين قلبی ناپايدار، تنگی دريچه آئورت و ميترال، فشارخون كنترل نشده، كورپولمونال .
2. بيماری های ريوی :
بيماری انسدادی ريه COPD، آپنه زمان خواب، بيماری های محدودكننده پارانشيم ريه .
3. بيماری های انعقادی و خونريزی دهنده :
ترومبوز حاد، فلبيت اخير يا آمبولی ريوی، كم خونی شديد، هموفيلی، فون ويلبراند
4. بيماری عروقی مغزی حاد، سكته مغزی اخير، صرع
5. نارسايی كليوی، دياليز
6. بيماريهاي پوستي :التهاب موضعي . عفونت باكتريال يا ويروسي حاد . گانگرن
7. ديابت شيرين كنترل نشده
8. بيماران دچارضعف سيستم ايمني يامصرف داروهاي تضعيف كننده سيستم ايمني
9. خانمهاي باردار و شيرده
10. شيمي درماني و بدخيمي فازحاد
11. مصرف كنندگان داروی استازولاميد و ديكلوفناميد
عوارض :
1. احساس درد خفيف حداكثرنصف روز
2. كبودي به مدت چهار تا پنج روز
3. تورم ( ادم ) به مدت حداكثردوروز
4. قرمزی ( اريتم ) به مدت يك تادوروز بدليل اتساع عروقی موضعی
5. احساس گرما در محل تزريق به مدت حداكثر يك روز
6. احساس وجود گاز ( crackle ) زيرجلد به مدت حداكثر چهار تا شش ساعت